A few days to go
Blijf op de hoogte en volg Eva
13 Juni 2015 | Verenigd Koninkrijk, Felsted
Het is al weer een poosje geleden dat ik wat heb gepost.
Reden? Misschien is er geen 1 reden.
Het is niet zoals ik had verwacht, maar ver van daar. Mede hierdoor ga ik naar huis, aanstaande woensdag. Deze nacht heb ik 3 uur geslapen en dit keer niet om al die andere redenen, maar omdat 'het-naar-huis-gaan' gevoel eindelijk in zicht is. Misschien lijkt het zo dat de 4 weken die ik eigenlijk nog zal gaan, maar 4 weken is. ('ach dat houd je wel vol, 4 weken als je al die andere weken hebt volgehouden' )Maar als je elke dag aftelt en meer aan het 'doorkomen' bent, los van al het andere, vind ik het niet de moeite waard. Los daarvan wil ik niet iets weggooien wat ik zolang heb opgebouwd. Je kunt het wel vol houden maar de vraag is: op welke manier?
Lastig om weer te beslissen maar sta erachter.
Het enige wat nu qucik quick moet is: goodbye zeggen tegen iedereen, kaartjes maken en nederlanse voetselpakketjes uitdelen.
Daar keek ik al naar uit een paar weken geleden, maar nu komt het zo dichtbij. Voel(de) onwijs als een opluchting.
Alles word nu de laatste keer deze dagen.
Laatste keer running club zaterdagmorgen 09.00, naar de scholen deze week, dit doen dat doen etc. Er is ook maar 1 ding wat ik echt van hier uit lastig zal vinden om afscheid van te nemen: dat zijn de kinderen.
Dit weekend is de familie weg en heb ik alles ( inclusief het grote huis en de smalle dog) voor mijzelf. Maar er komen continue mensen, zoals ik meestal elk weekend wel deed maar nu is het anders omdat het vol word en 'ineens' veel dingen moet doen.
De omgeving blijft hier heel mooi, het 'huisje' ook en de vrijheid gedurende de dagen waarvan ik echt heb genoten toen er mensen hier waren. Dat waren de momenten waarvoor je hier bent gekomen. Het is echt niet allemaal slecht of jammer ( to be honest: meer en deel wel). maar als je de verhalen van andere au-pair mensen heb gehoord en blijf horen, zijn dát de redenen waarom ik hier eigenlijk wilde zijn.
En dat valt na 1 maand hier te zijn niet te zeggen, maar ook niet na een dikke 2 maand en ik weet zo langzamerhand precies wat ze mij van verwachten. En daarom , en om nog een aantal andere reden, ga ik naar huis. En ja de andere kant 'wat als...' is er ook maar je kan nooit 2 kanten weten als je niet volledig voor 1 kant kiest. Denkk ik, ( faal gevoel is niet weg maar blijf dit repeaten)
En dat is nu hetgene waar ik voor kies :)
Ik ga nog wel bloggen vlak voor de vlucht maar wil toch even kwijt dat ik iedereen die op wat voor manier maar wat heeft laten horen of juist heel betrokken is geweest, wil bedanken. Je kan je niet voorstellen hoe ongelovelijk waardevol het is als je voelt wat ik voel/ heb gevoeld, dat er mensen zijn die om je geven en mensen jou laten voelen dat je er toch bent. Een gevoel zonder woorden.
Hoe hard de situatie ook is, dus voel je aangesproken.
Veel liefs,
Eva
Reden? Misschien is er geen 1 reden.
Het is niet zoals ik had verwacht, maar ver van daar. Mede hierdoor ga ik naar huis, aanstaande woensdag. Deze nacht heb ik 3 uur geslapen en dit keer niet om al die andere redenen, maar omdat 'het-naar-huis-gaan' gevoel eindelijk in zicht is. Misschien lijkt het zo dat de 4 weken die ik eigenlijk nog zal gaan, maar 4 weken is. ('ach dat houd je wel vol, 4 weken als je al die andere weken hebt volgehouden' )Maar als je elke dag aftelt en meer aan het 'doorkomen' bent, los van al het andere, vind ik het niet de moeite waard. Los daarvan wil ik niet iets weggooien wat ik zolang heb opgebouwd. Je kunt het wel vol houden maar de vraag is: op welke manier?
Lastig om weer te beslissen maar sta erachter.
Het enige wat nu qucik quick moet is: goodbye zeggen tegen iedereen, kaartjes maken en nederlanse voetselpakketjes uitdelen.
Daar keek ik al naar uit een paar weken geleden, maar nu komt het zo dichtbij. Voel(de) onwijs als een opluchting.
Alles word nu de laatste keer deze dagen.
Laatste keer running club zaterdagmorgen 09.00, naar de scholen deze week, dit doen dat doen etc. Er is ook maar 1 ding wat ik echt van hier uit lastig zal vinden om afscheid van te nemen: dat zijn de kinderen.
Dit weekend is de familie weg en heb ik alles ( inclusief het grote huis en de smalle dog) voor mijzelf. Maar er komen continue mensen, zoals ik meestal elk weekend wel deed maar nu is het anders omdat het vol word en 'ineens' veel dingen moet doen.
De omgeving blijft hier heel mooi, het 'huisje' ook en de vrijheid gedurende de dagen waarvan ik echt heb genoten toen er mensen hier waren. Dat waren de momenten waarvoor je hier bent gekomen. Het is echt niet allemaal slecht of jammer ( to be honest: meer en deel wel). maar als je de verhalen van andere au-pair mensen heb gehoord en blijf horen, zijn dát de redenen waarom ik hier eigenlijk wilde zijn.
En dat valt na 1 maand hier te zijn niet te zeggen, maar ook niet na een dikke 2 maand en ik weet zo langzamerhand precies wat ze mij van verwachten. En daarom , en om nog een aantal andere reden, ga ik naar huis. En ja de andere kant 'wat als...' is er ook maar je kan nooit 2 kanten weten als je niet volledig voor 1 kant kiest. Denkk ik, ( faal gevoel is niet weg maar blijf dit repeaten)
En dat is nu hetgene waar ik voor kies :)
Ik ga nog wel bloggen vlak voor de vlucht maar wil toch even kwijt dat ik iedereen die op wat voor manier maar wat heeft laten horen of juist heel betrokken is geweest, wil bedanken. Je kan je niet voorstellen hoe ongelovelijk waardevol het is als je voelt wat ik voel/ heb gevoeld, dat er mensen zijn die om je geven en mensen jou laten voelen dat je er toch bent. Een gevoel zonder woorden.
Hoe hard de situatie ook is, dus voel je aangesproken.
Veel liefs,
Eva
-
13 Juni 2015 - 12:48
Elien:
Hey Eva,
Fijn dat je weer naar huis gaat, ik snap dat het erg moeilijk voor je is geweest, en vind het knap dat je het zo lang toch hebt volgehouden!
Je engels is geloof ik al een stuk beter, aangezien je veel engelse woorden tussendoor hebt, dat is alleen maar mooi!
En je bent in ieder geval weer een ervaring rijker!
Liefs,
Elien -
14 Juni 2015 - 13:41
Helene Ottevanger:
Dag Eva,
Keuzes maken is altijd goed, dan zorg je goed voor jezelf. Heb je ouders donderdag gesproken, bij het examenfeestje op Dingstede. Tot gauw, groet, Helene Ottevanger -
14 Juni 2015 - 15:09
Rosan :
Lieve Eva
Wat fijn dat je al snel terug komt! Heel goed dat je de keuze zelf hebt gemaakt en probeer het ook ' los' te laten. Je bent een enorme ervaring rijker en hebt er zeker veel van je geleerd! Wees trots op jezelf meisje!
Tot snel, alvast een hele goede reis!
Dikke kus van Rosan, Peter, stan en Daan -
14 Juni 2015 - 15:19
Trijntje Van Delden:
Als je een keuze maakt vanuit jezelf klopt dat altijd.
Je hebt de nodige ervaring opgedaan én je weet weer beter wat je wel en niet wilt.
Tot ziens! Hartelijke groet, Trijntje van Delden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
